داد شهداد هنوز بلند است؛ گزارشی از روزگار شهر همسایه با کویر

روزنامه شهروند/ متن پیش رو در شهروند منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست سال ٦٠ باغ حسن آل شاهی ٦٠ کامیون پرتقال داشت. اما حالا کل محصول به یک وانت هم نمی رسد. روزگاری خانه باغ های بزرگ شهر آن قدر چشم نواز بودند که کرمانی هایی که دست شان به دهان شان می رسید، آرزو داشتند یک خانه باغ هم در شهداد داشته باشند. اما حالا سال هاست دیوار بسیاری از باغ ها ریخته و کسی حوصله ندارد دیوارها را دوباره سر پا کند. باغ های خشک و بی رمق و نخل های بی سر دیوار به چه کارشان می آید؟ روزگاری در این شهر بهترین پرتقال برداشت می شد. بهترین خرما. بهترین سفال ها از کارگاه های این جا بیرون می آمد و «بهترین» صفتی است که بیشتر شهدادی ها بر زبان دارند و با حسرت از بهترین هایی که دیگر نیستند، یاد می کنند. انگار که تاریخ شهداد به قبل و بعد از سال ٦٠ تقسیم شده باشد، هر کسی که می خواهد حال زار امروز شهر را با گذشته مقایسه کند از سال ٦٠ یا سال های حوالی آن مثال می آورد، حتی آنهایی که آن روزگار را ندیده اند. خدا به شهداد ترحم کند مرداد سال ٦٠ زلزله ای به بزرگی ٧,١ ریشتر در منطقه سیرچ ... زلزله خنج...